செய்யுளியல் - 1 [தொல்காப்பிய செய்யுளியல்]

1. தொல்காப்பியர் குறிப்பிடும் செய்யுள் உறுப்புகள் எத்தனை? 34 
2. எழுவகை இலக்கியங்களுள் அடிவரையறை உள்ள இலக்கிய வகை எது? பாட்டு
3. அடிவரையறை இல்லா இலக்கிய வகைகள் எத்தனை? 6 [நூல், உரை, பிசி, முதுமொழி, மந்திரம், குறிப்பு மொழி]
4. நூல் எத்தனை வகைப்படும்? 4 [சூத்திரம், ஓத்து, படலம், பிண்டம்]
5. சூத்திரம் என்பது யாது? ஆராயாமல் பொருளை எளிதில் உணர்த்துவது.
6. சூத்திரத்திற்கு தொல்காப்பியர் தரும் உவமை யாது? ஆடி நிழல் [கண்ணாடி பிம்பம் போல் தெளிவானது சூத்திரம்]
7.  ஓத்து என்பது யாது? ஒத்த பொருளை ஒரு சேர அமைப்பது ஓத்து ஆகும். 
8. ஓத்துக்குத் தரப்படும் உவமை யாது? ஓரின மணியை நிரல்பட வைத்த மாலை 
9. படலம் என்றால் என்ன? பல இனத்திற்கு உரியவற்றைத் தொகுத்துப் பொது மொழியால் தொடர்புப்படுத்தி  உரைப்பது. 
10. பிண்டம் என்பது யாது? சூத்திரம், ஓத்து, படலம் மூன்றும் அடங்கியது பிண்டம் ஆகும்.
11. உரை நடை எத்தனை வகைப்படும்? 4 [பாட்டிடை வைத்த குறிப்பு, பாவின்று எழுந்த கிளவி, பொருள் மரபில்லா பொய்மொழி, பொருளொடு புணர்ந்த நகைமொழி]
12. பாட்டிடை வைத்த குறிப்பு  - பாட்டின் இடையில் வரும் உரை நடை சார்ந்த குறிப்பு
13. பாவின்று எழுந்த கிளவி - பாக்கள் இல்லாமல் உரைநடையாக அமைவது
14.  பொருள் மரபில்லா பொய்மொழி - பொருள் மரபற்ற கற்பனைக் கதை
15. பொருளோடு புணர்ந்த நகைமொழி - பொருள் உணர்ந்த நகைச்சுவை உடைய மொழி 
16. உரை எத்தனை வகைப்படும்? 2
17. பேராசிரியர் குறிப்பிடும் இரு வகை உரைகள் யாவை?    மாந்தர்க்கு உரைப்பவை, மகளிர்க்கு உரைப்பவை
18. உரை கூறுதற்கு உரியோர் யாவர்? மகளிருக்கு உரைக்க உரியவர் செவிலி, மாந்தருக்கு உரைக்க உரியவர் யாவரும் [வரையறை இல்லை]
19. பிசி என்பது யாது? நொடியொடு புணர்ந்தது பிசி ஆகும்.
20. பிசி எத்தனை வகைப்படும்? ஒப்புமை கருதிய உவமை, ஒன்று சொல்ல வேறு ஒன்று தோன்றுவது.
21. முதுமொழி  என்பது யாது? மிக நுணுக்கமான பொருளோடு சுருக்கமாகவும் தெளிவாகவும் அமைவது. கூறக்கருதிய பொருளை மென்மையாக விளக்குவது
22. மந்திரம் என்பது யாது? சொல் தவறாத, பயன் தரும் நிறைவான சொற்களைப் பேசும் பெரியோர் ஆணையிட்டுக் கூறுவது மந்திரம் ஆகும். 
23. குறிப்பு மொழி என்பது யாது? எழுத்தொடும் சொல்லொடும் சேராமல் வேறு பொருளை உணர்த்துவது குறிப்பு மொழி
24. பண்ணத்தி என்பது யாது? செய்யுளும் இசையும் கலந்து வருவது
25. பண்ணத்தியை இளம்பூரணர் எவ்வாறு குறிக்கிறார்? சிற்றிசையும், பேரிசையும் வருவன என்கிறார்.
26. பண்ணத்தி எதனை ஒத்தது? பிசியை ஒத்தது.
27. பண்ணத்தி எத்தகு அடியோடு வரும்? அடி நீண்டு வரும். அடிப்பெருக்கு பன்னிரு அடி ஆகும்.
28.  திணை எத்தனை வகைப்படும்? கைக்கிளை முதல் பெருந்திணை வரையிலான திணை ஏழு வகைப்படும்.
29. கைக்கோள் எத்தனை வகைப்படும்? 2 [களவு, கற்பு]
30. களவு என்பது யாது? காமப்புணர்ச்சி, இடந்தலைப்பாடு, பாங்கற் கூட்டம், பாங்கியிற் கூட்டம் என்னும் நான்கு வகை சார்ந்த மறைவான ஒழுக்கம்.
31. கற்பென்பது யாது? களவு வெளிப்படுதல், களவின்றி பெற்றோரால் பெறுதல் என்னும் இரு வகை திருமணத்தால் நிகழும், புணர்தல், ஊடல், ஊடல் தீர்தல், பிரிதல் இவற்றோடு கூடி வருதல் கற்பு ஆகும்.
32. களவில் கூற்றுக்கு உரியோர் யாவர்? பார்ப்பான், பாங்கன், பாங்கி, செவிலி, தலைவன், தலைவி [6]
33. கற்பில் கூற்றுக்கு உரியோர் யாவர்? பாணன், கூத்தன், விறலி,  பரத்தை, அறிவர், கண்டோர், பார்ப்பான், பாங்கன், பாங்கி, செவிலி, தலைவி, தலைவன் [12] 
34. கூற்றுக்கு உரிமை அல்லாதோர் யாவர்? ஊரார், சேரியார், அயலார், நோய் [காதல்] அறிந்தோர், தந்தை, தனையன்
35. நற்றாய் கூற்று நிகழா இடங்கள் யாவை? கிழவன், கிழவியொடு நற்றாய் கூறுதல் மிகுதியாக நிகழாது.
36.  கண்டோர் கூற்று நிகழும் இடங்கள் யாவை? நற்றாய், தோழி, செவிலி, தலைவன், தலைவியோடு கண்டோர்க்குக் கூற்று நிகழும்.
37. தலைவனுக்குக் கூற்று நிகழும் இடங்கள் யாவை? உடன்போக்குச் செல்லும் தலைவன் தலைவியோடு கூற்று நிகழும்.
38. தலைவன் தலைவியொடு கூற்று நிகழும் இடங்கள் யாவை? 10 [தலைவன் தலைவி ஒழிந்த பத்து இடங்கள்]
39. தலைவன், தலைவி கூற்றைக் கேட்போர் யாவர்? பதின்மர்
40. பார்ப்பார், அறிவர் கூற்றைக் கேட்போர் இவர் என வரையறை இல்லை.
41. பரத்தை பற்றியும், வாயில்கள் பற்றியும் பேசுமிடத்துத் தலைவியைச் சுட்டா இடங்கள் பயன் அற்றது.
42. சொல்லுந போலவும், கேட்குந போலவும் வரும் அஃறிணை யாவை? ஞாயிறு, திங்கள், அறிவு, நாண், கடல், கானல், விலங்கு, மரம், பொழுது, நெஞ்சம்
43. ஒரு நெறிப்பட்டாங்கு ஓரியல் முடியும் கரும நிகழ்ச்சி யாது? களம் [இடம்]
44. காலம் எத்தனை வகைப்படும்? இறப்பு, நிகழ்வு, எதிர்வு
45. பொருண்மையை உய்த்துணரும் பொருட்டு மெய்ப்பட முடிப்பது? மெய்ப்பாடு 
46. மெய்ப்பாடு எத்தனை? நகை முதலான எட்டு
47. எச்சம் என்பது யாது? சொல்லப்பட்டதற்கு அப்பாற்பட்டு குறிப்போடும், வேறொரு சொல்லோடும் முடிவு கொள்வது எச்சம் ஆகும். 
48. முன்னம் என்றால் என்ன? ஒரு பொருளை இவரிடம், இவர் கூறுதற்கு உரியது. [இவ்விடத்து, இம்மொழி இவர் இவர்க்கு உரிய என்று அவ்விடத்து அவரவர்க்கு உரைப்பது]